سرنای بیهوده

سرنای بیهوده

گارگین فتائی

.

جویش معشوق چه زیبا بُوَد

چون حریری بر رخ دیبا بُوَد

چون منی بی بهره از محبوبه ای

بهر من کی عاشقی رعنا بُوَد ؟

بهر هر کس داشت معنایی عمیق

تا رسد بر من چه بی معنا بُوَد !

هر که ارزش یافت از وصلی به عشق

وصل من بی سود و ناخوانا بُوَد

بهر هر کس عاشقی آسانی است

بهر من چون دور از این دنیا بُوَد

این خدای عاشقان یار همست

حال من را آگه و بینا بُوَد

هر چه گویم چون بُوَد بی فایده

پس چرا بادی بر این سرنا بُوَد !